Ορισμός
Αφήγηση είναι μια πράξη επικοινωνίας με την οποία παρουσιάζεται προφορικά ή γραπτά μια σειρά πραγματικών ή πλασματικών γεγονότων. Άρα κάθε αφήγηση ως πράξη επικοινωνίας προϋποθέτει τουλάχιστον δύο πρόσωπα: πομπό-αφηγητή και αποδέκτη της αφήγησης. Ο αφηγητής φροντίζει να δώσει στον αποδέκτη τις απαραίτητες πληροφορίες για τον τόπο, χρόνο, τα πρόσωπα και τα πιθανά αίτια ενός συμβάντος. Η έκταση της αφήγησης ποικίλλει, μπορεί να είναι πολύ εκτεταμένη ή να περιορίζεται σε μια μόνο φράση
Σε κάθε αφήγηση διακρίνουμε το αφηγηματικό περιεχόμενο (γεγονότα-πράξεις προσώπων που συνιστούν μια ιστορία) και την αφηγηματική πράξη, δηλ. τον τρόπο που παρουσιάζονται τα γεγονότα από τον αφηγητή. Έτσι μπορούμε να έχουμε δύο αφηγήσεις με κοινό αφηγηματικό περιεχόμενο, στις οποίες όμως τα γεγονότα παρουσιάζονται με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με τον επιδιωκόμενο σκοπό.
Στις αφηγήσεις που καλύπτουν καθημερινές ανάγκες και μάλιστα σ’ αυτές που έχουν επίσημο χαρακτήρα (π.χ. υπηρεσιακή αναφορά), ο συντάκτης κάνει συνήθως μια σύντομη και όσο γίνεται πιο αντικειμενική παρουσίαση των γεγονότων σε χρονολογική σειρά, αποφεύγοντας να εκφράσει τα προσωπικά του αισθήματα.
Υπάρχουν διάφορα είδη αφήγησης που αποβλέπουν το καθένα σε ένα διαφορετικό σκοπό. Η λογοτεχνική και η ιστορική αφήγηση εξυπηρετούν η καθεμιά τους γενικότερους στόχους της λογοτεχνίας και της ιστορίας αντίστοιχα. Υπάρχουν όμως και ορισμένα είδη αφήγησης που καλύπτουν τις καθημερινές ανάγκες της ζωής, π.χ. δημοσιογραφική είδηση, ημερολόγιο, (αυτό)βιογραφικό σημείωμα, υπηρεσιακή αναφορά, μαρτυρική κατάθεση κτλ.
Τα αφηγηματικά είδη μπορούν να ενταχθούν σε δύο βασικές κατηγορίες: στις αφηγήσεις πραγματικών γεγονότων και στις αφηγήσεις πλασματικών γεγονότων.
Μια αφήγηση μπορεί να έχει στόχο να πληροφορήσει την κοινή γνώμη για κάτι, να μεταδώσει προσωπικές εμπειρίες, να προκαλέσει ορισμένες επιθυμητές αντιδράσεις/ενέργειες.
Σε κάθε αφήγηση διακρίνουμε το αφηγηματικό περιεχόμενο (γεγονότα-πράξεις προσώπων που συνιστούν μια ιστορία) και την αφηγηματική πράξη, δηλ. τον τρόπο που παρουσιάζονται τα γεγονότα από τον αφηγητή. Έτσι μπορούμε να έχουμε δύο αφηγήσεις με κοινό αφηγηματικό περιεχόμενο, στις οποίες όμως τα γεγονότα παρουσιάζονται με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με τον επιδιωκόμενο σκοπό.
Στις αφηγήσεις που καλύπτουν καθημερινές ανάγκες και μάλιστα σ’ αυτές που έχουν επίσημο χαρακτήρα (π.χ. υπηρεσιακή αναφορά), ο συντάκτης κάνει συνήθως μια σύντομη και όσο γίνεται πιο αντικειμενική παρουσίαση των γεγονότων σε χρονολογική σειρά, αποφεύγοντας να εκφράσει τα προσωπικά του αισθήματα.
Υπάρχουν διάφορα είδη αφήγησης που αποβλέπουν το καθένα σε ένα διαφορετικό σκοπό. Η λογοτεχνική και η ιστορική αφήγηση εξυπηρετούν η καθεμιά τους γενικότερους στόχους της λογοτεχνίας και της ιστορίας αντίστοιχα. Υπάρχουν όμως και ορισμένα είδη αφήγησης που καλύπτουν τις καθημερινές ανάγκες της ζωής, π.χ. δημοσιογραφική είδηση, ημερολόγιο, (αυτό)βιογραφικό σημείωμα, υπηρεσιακή αναφορά, μαρτυρική κατάθεση κτλ.
Τα αφηγηματικά είδη μπορούν να ενταχθούν σε δύο βασικές κατηγορίες: στις αφηγήσεις πραγματικών γεγονότων και στις αφηγήσεις πλασματικών γεγονότων.
Μια αφήγηση μπορεί να έχει στόχο να πληροφορήσει την κοινή γνώμη για κάτι, να μεταδώσει προσωπικές εμπειρίες, να προκαλέσει ορισμένες επιθυμητές αντιδράσεις/ενέργειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου